jednostkowy

jednostkowy
jednostkowy {{/stl_13}}{{stl_8}}przym. Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odnoszący się do jednostki (pojedynczej osoby); służący jednostce, podejmowany przez jednostkę itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jednostkowe życie, doświadczenie. Jednostkowy interes. Jednostkowy wysiłek. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odnoszący się do jednostki w zn. 2.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wielkość jednostkowa. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odnoszący się do jednostki (całości reprezentującej większą strukturę), pojedynczej sztuki': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jednostkowy koszt wysyłki. Jednostkowa cena. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'taki, który zdarzył się tylko raz; pojedynczy, sporadyczny, odosobniony': {{/stl_7}}{{stl_10}}Jednostkowy incydent, wypadek, fakt. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odnoszący się do jednostki (jedynki) lub liczb od 1 do 9': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wynik jednostkowy. Jednostkowy licznik ułamka. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • jednostkowy — 1. «dotyczący jednostki wyodrębnionej, jednolitej całości, pojedynczej sztuki, rzeczy, pojedynczego przedmiotu» Jednostkowy koszt produkcji. Jednostkowa cena sprzedażna. Jednostkowe opakowanie. ∆ jęz. Rzeczowniki jednostkowe «rzeczowniki… …   Słownik języka polskiego

  • berkeleizm — m IV, D. u, Ms. berkeleizmzmie, blm filoz. «teoria filozoficzna głosząca, że nie istnieją ani przedmioty ogólne, ani idee ogólne, ani substancje, istnieje zaś tylko jednostkowy podmiot poznający, cała rzeczywistość jest jedynie zespołem jego… …   Słownik języka polskiego

  • desygnat — m IV, D. u, Ms. desygnatacie; lm M. y 1. jęz. «przedmiot myśli odpowiadający wyrazowi» 2. log. «jednostkowy przedmiot materialny odpowiadający nazwie» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • indywidualny — indywidualnyni 1. «właściwy tylko danej jednostce; osobisty, jednostkowy, osobniczy, odrębny, swoisty» Indywidualny styl. Indywidualna metoda pracy. Indywidualne odczucia, wrażenia. 2. «oddzielny, osobny; pojedynczy, niezespołowy» Indywidualny… …   Słownik języka polskiego

  • jednostkowo — «w sposób uwzględniający jeden, pojedynczy, jednostkowy wypadek; oddzielnie» Badać, opracowywać coś jednostkowo …   Słownik języka polskiego

  • jednostkowość — ż V, DCMs. jednostkowośćści, blm «bycie jednostką, występowanie jako jednostka; jednostkowy charakter czegoś» Jednostkowość bytu, życia. Jednostkowość myśli, odczuć …   Słownik języka polskiego

  • liczbowy — «składający się z liczb, wyrażony liczbami; oparty na liczbach» Stan liczbowy. Gra liczbowa. Dane liczbowe. Zestawienie liczbowe. ∆ mat. Oś liczbowa «linia prosta, na której obrano punkt zerowy i kierunek dodatni oraz ustalono odcinek… …   Słownik języka polskiego

  • lumen — m IV, D. a, Ms. lumennie; lm M. y fiz. «jednostka strumienia świetlnego w międzynarodowym układzie jednostek miar, równa strumieniowi wysyłanemu przez źródło o światłości 1 kandeli w jednostkowy kąt bryłowy» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • osobniczy — «właściwy osobnikowi jako okazowi danego gatunku; indywidualny, jednostkowy» Cechy osobnicze. ∆ Rozwój osobniczy «stopniowy rozwój budowy i funkcji organizmu, jego wzrostu i zmiany kształtów, od chwili zapłodnienia do okresu starzenia się;… …   Słownik języka polskiego

  • osobnik — m III, DB. a, N. osobnikkiem 1. lm M. i «jednostkowy okaz gatunku; jednostka» Osobniki z rodziny baldaszkowatych. Dobrze rozwinięte osobniki. 2. lm M. osobnikicy, DB. ów «osoba, człowiek, indywiduum (często z odcieniem ujemnym)» Podejrzany… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”